چراغ آویز یکی از مصنوعات تولید روشنایی است که با لوستر قرابت دارد. چراغ آویز و آباژور معمولا در بعضی طبقه بندی ها از زیر مجموعه های لوستر بشمار می رود, البته شایان ذکر است که چراغ آویز و لوستر تفاوت های عمده ای نیز دارند. نخست اینکه لوستر عموما بزرگتر و با تزئینات بیشتری تولید و عرضه می شود. دوم اینکه کاربرد چراغ آویز بیشتر در مکان های کوچکتر مانند اتاق خواب و راهرو است در صورتیکه لوستر در فضای بزرگتر مانند اتاق نشیمن و یا هال کاربرد دارد.
چراغ آویز را گاهی در تعداد بالا برای نور افشانی فضاهای بزرگتری همچون کافی شاپ نیز بکار می برند. چراغ آویزها از نظر جنس بدنه به چندین نوع تقسیم می شوند. از این جمله می توان از چراغ آویز چوبی, فلزی و پلاستیک فشرده یاد کرد. چراغ آویز با زنجیر , ریسمان و یا سیم از سقف آویزان می شود. این خود نیز یکی دیگر از تفاوتهای چراغ آویز با لوستر است چرا که لوستر به دلیل وزن بالاتر عموما با زنجیر به سقف متصل می گردد. چراغ آویز را می توان در بسیاری از مکان ها استفاده کرد. اتاق خواب یکی از مکان هایی که است که برای استفاده از چراغ آویز بسیار مناسب است. چراغ آویز بر خلاف لوستر برای محیط های کوچکتری همچون اتاق خواب طراحی شده است. بعلاوه لوستر بعلت دارا بودن تزئینات ویژه در اتاق خواب کاربرد چندانی ندارد. راهرو, سرسرا, اتاق کودک و یا آشپزخانه از دیگر مکان هایی است که می توان از چراغ آویز بهره برد.
یکی دیگر از تفاوت چراغ آویز با لوستر در این است که چراغ آویز معمولا نور را بصورت مستقیم منتشر می کند ولی لوستر نور را پس از عبور دادن از نوعی منشور شیشه ای, آینه و یا کریستال در فضا پراکنده می سازد. از این جهت نور لوستر بیشتر انعکاسی است تا مستقیم. البته شایان ذکر است در طراحی های مینیمالیستی امروزی این قانون همیشه برقرار نیست و گاها لوسترهای مینیمالیستی نیز مانند چراغ آویزها نور را مستقیما منتشر می کنند. این ویژگی چراغ آویز باعث می شود که نور منتشر شده از آن بصورت مستقیم فضا را روشن نماید. از چراغ آویز برخلاف برخی مدل های لوستر برای روشن سازی فضای خارج از ساختمان نمی توان بهره برد. بدلیل اینکه این نوع تجهیزات روشنایی باید از سقف آویخته شوند کاربرد آن ها محدود به فضای داخلی است.
از چراغ اویز بعنوان یک وسیله ی دکوراتیو و تزئینی نیز یاد می شود. در طراحی دکوراسیون داخلی و انتخاب چراغ آویز باید به چند نکته توجه کرد. نخست اندازه محیط است. چراغ آویزها بعلت اینکه توانایی تولید نور کمتری از لوسترها دارند نمی توانند به تنهایی محیط های بزرگ را نورافشانی کنند. برای حل این مشکل می توان از تعداد بیشتری چراغ آویز بهره برد. در بسیاری از مراکز سرگرمی از چراغ آویز برای ایجاد نور ملایم استفاده میشود, بدینگونه که فقط بخشی از فضا روشن شده و اتمسفر دلربایی ایجاد شود.